Dhr. D. Meerwijk uit Deil - Oorlogsslachtoffers uit Betuwe-West

Oorlogsslachtoffers uit gemeenten Buren, Culemborg en West Betuwe
Oorlogsslachtoffers West- Betuwe
Ga naar de inhoud

Dhr. D. Meerwijk uit Deil

Gemeente West Betuwe > Buiten de slachtofferslijst
Achternaam: Meerwijk
Voornamen: Dirk
Voorletters: D.
Rang: Gep.Kpl. Mil. onderdeel KNIL.
Geboorteplaats: Deil
Geboortedatum: 20-09-1878
Overlijdensplaats: Ambarawa, kamp 8
Overlijdensdatum: 19-01-1945
Categorieën: Militair
Begraafplaats: Nederlands ereveld Kalibanteng te Semarang
Gemeente: Semarang
Land: Indonesië
Vak: M-III
Nummer: 295

Bron graf: OGS
Dirk is geboren als zoon van Adriana Boskaljon (1855- Montfort 1936) en erkend door landarbeider Gerrit Meerwijk (1857-  Montfort 1936). Zij trouwden op 25 april 1883 te Willeskop en kregen in ieder geval samen nog drie kinderen:
  • Adrianus (*1887), trouwde in 1911 in Driebergen met Jannigje van de Kraats
  • Grietje (*1890), trouwde in 1916 met Jan van Arkel
  • Hermanus Cornelis (*1895), trouwde in 1913 in Willeskop met Maria van Baren
  • Hendrik.(*1884), trouwde in 1911 in Montfoort met Johanna Geertruida Blouw

Ten tijde van indiensttreding ("tot den dienst aangewezen op 20-12-1897") was hij werkman, zijn lengte 1,56 mt. en had hij blond haar en blauwe ogen.
De dag van inlijving  bij het K.N.I.L was 9 maart 1898 bij het 4e regiment infanterie. Op zijn  Akte van Militie staat o.a. :
den 8 oct 1902 gedetacheerd bij het O.I. leger voor twee jaren og 22 oct 1902
den 18 jan 1905 met groot verlof og 8 februari 1905
den 1 juli 1905 gedetacheerd bij het O.I. leger in twee jaren og 19 juli 1905
den 5 nov 1907 van gedetacheerd als boven terug en voor bij het 36 Bat. landweer Infanterie nr 62 ..  1908

Dirk was getrouwd met Mina Noebam (*1914) uit Taupih (Indonesië). Samen kregen ze 20 oktober 1931 in Gambong een zoon: Cornelis "Cor". Hij overleed in juni 2014 in Den Helder.

Op 7 december 1941 bombardeerden de Japanners Pearl Harbor. 's Morgens om half zeven hield de gouverneur-generaal een toespraak op de radio waarin het dit vertelde. Dit had tot gevolg dat behalve de U.S.A. en Engeland ook Nederland en dus ook Nederlands-Indië in oorlog waren met Japan.  In Azië waren het de Japanners, die vanaf januari 1942 hun aanval richtten op Nederlands- Indië. De verdediging van Indië steunde vooral op de Koninklijke Marine en het Koninklijk Nederlands-Indisch Leger (KNIL). Het KNIL beschikte over 68.000  grotendeels inheemse militairen; de hulpformaties bestonden uit 53.000 man.
Na de verloren zeeslag op de Javazee op 27-28 februari 1942 moesten de strijdkrachten op 8 maart capituleren  en moesten alle militairen in de kazerne afwachten wat de Japanners zouden beslissen. Twee dagen later moesten zij  hun geweren inleveren en mochten ze de kazerne niet meer  uit. Zij waren krijgsgevangenen. De Japanners hadden hiervoor geen begrip. Zij vonden het heel vreemd, soldaten werden geacht zich dood te vechten, overgeven hoorde niet. De Nederlandse soldaten werden dus met de  grootste minachting door ze behandeld. Er was een Conventie van Genève over de behandeling van krijgsgevangenen, maar die had Japan nooit ondertekend. Op de dag van de capitulatie verschenen de Javanen in feeststemming in hun beste kleren op straat. De Japanners hadden als leus: "Azië voor de Aziaten".
De eerste drie maanden gevangenschap verbleven de  militairen in hun eigen kazerne. Het regime was in het begin niet erg streng. 's Middags mochten vrouwen en kinderen van de gevangenen hen bezoeken. Je mocht ook brieven  meegeven. Al snel werden de bezoekuren korter en minder frequent en na ongeveer een maand werden ze helemaal afgeschaft. Brieven versturen werd toen veel lastiger. Het kon alleen nog maar via het corvee dat dagelijks de  stad in moest om voorraad voor de keuken te halen. Brieven versturen was verboden en  als er iemand betrapt werd, volgde er  een afranseling.  
Dirk behoorde tot de categorie "Oudere mannen" en werd daardoor niet ingezet voor zware arbeid. Hij is omgekomen op 19 januari 1945 in onderstaand Japanse burgerkamp:
Kenner bij uitstek Henk Beekhuis heeft op zijn website www.japanseburgerkampen.nl onderzoek naar het kamp van Dirk verricht:

Ambarawa 8- Midden-Java
Andere benaming
St   Louis, Bunsho III Kamp 8 (Japanse administratie)
Ligging
Ambarawa lag ongeveer 45 km ten zuiden van Semarang. Dit kamp was ondergebracht in de school en het jongensinternaat van St Louis, beheerd door de Broeders van Maastricht of Broeders van de Onbevlekte Ontvangenis. Het lag aan de westzijde van Ambarawa aan de   weg naar Magelang.
Kampcommandanten
Takada (van 04.44 tot 05.44), Urata (van 05.44 tot 06.44), Hada (van 06.44   tot 11.44),
Takada (van 11.44 tot 08.45)
Kampleiding
Vrouwenkamp: Mw W(ies) van Leeuwen
Mannenkamp: Hr C.B.F.Refuge

Zijn weduwe Mina woonde na de oorlog in de Duinroosstraat 21 in Den Helder.
Terug naar de inhoud