Dhr. E.Z. de Bruin - Oorlogsslachtoffers uit Betuwe-West

Oorlogsslachtoffers uit gemeenten Buren, Culemborg en West Betuwe
Oorlogsslachtoffers West- Betuwe
Ga naar de inhoud

Dhr. E.Z. de Bruin

Gemeente West Betuwe > Burgerslachtoffers > Gellicum
Achternaam: Bruin
Tussenvoegsels: de
Voornamen: Evert Zwerardus
Voorletters: E.Z. 
Beroep: Landbouwer 
Geboorteplaats: Deil 
Geboortedatum: 9 december 1874 
Overlijdensplaats: Beesd 
Overlijdensdatum: 4 februari 1945
Begraafplaats: N-H begraafplaats te Gellicum
Gemeente: Geldermalsen
Provincie: Gelderland
Vak: onbekend
Nummer: onbekend
De ouders van Evert waren Arie de Bruin (*1845-1939) en Willemina Sterk  (1838-1918), beiden uit Gellicum afkomstig. Ze woonden daar op G 82.


Dit is de familie De Bruin op 4 juni 1938. De foto stond in  De Geldermalser t.g.v. de 93e verjaardag van vader Arie de Bruin.
staand v.l.n.r.: Toon (*1877), Evert  (1874-1945), Gijsbertus Adrianus "Bart de snor" (*1879),
zittend v.l.n.r. Arie de Bruin (*1845-1939) en Aart Willem (*1873)

De plaats van de crash van de V1 te Gellicum  (Bron Google Earth)  
Crashplaats op de voorgrond
Evert  de Bruin

Gevaar uit de lucht kwam niet alleen van de kant van de geallieerden. De  Duitsers vuurden  V1's en V2's af, die vooral gericht waren op Londen. In  Nederland zag men die raketten overkomen. Maar soms begon er één vreemde  geluiden te maken. Dat was een teken dat hij weldra zou neerstorten, maar waar…  ?
In de polder bij Gellicum (toenmalige gemeente Beesd) op de viersprong van de  Nijsteeg, Koorngraaf, Heulweg, Nieuwendijk, stond heel afgelegen in het veld in  het hoekje van de Heulweg - Koorngraaf één arbeidershuisje met enkele schuren er  omheen. Daar woonde Arie de Bruin  en zijn vrouw Leentje. Zij hadden samen vijf kinderen: Mijntje (1928-2003),  Leendert (1934-2001) Nico (*1937), Tonnie (*1937), Corrie (*1949) en Arie  (*1950).  De 70-jarige Evert, een ongehuwde oom van Arie, woonde bij hen in.  's Avonds op 4 februari  1945 stortte een V1 in een sloot naast hun huis. Leentje zat aardappelen te schillen en zij  werd ernstig gewond evenals Evert. Tonnie en Nico zaten onder de tafel te spelen  en bleven ongedeerd en Leendert werd licht gewond.
De toen 26-jarige Wim van Asch uit Gellicum weet het nog goed te herinneren: "Ik  was met mijn ouders op de terugweg van een feest toen we de V1 hoorde overkomen  en ergens inslaan. De hele polder rondom Gellicum stond onder water i.v.m. de  inundatie, alleen de wegen waren nog zichtbaar, de rest was één grote  watervlakte. Niet lang na de inslag kwam Arie de Bruin lopend uit het veld bij  ons thuis hulp vragen. Hij had de rest van zijn gezin achtergelaten. Ik ben toen  met de boerenkar daar naartoe gereden. Enkele reddingswerkers waren toen al ter  plaatse en hadden de zwaargewonde vrouw en Evert onder het puin weggehaald. Ik  nam ze mee met mijn boerenkar en reed naar het noodhospitaal Bethesda in Mariënweerd  te Beesd. Net voor we daar aankwamen is Evert op de kar aan zijn verwondingen  bezweken. In het ziekenhuis hielp ik dokter Hocke Hoogenboom nog om de  glassplinters uit de borst van Leentje te halen. Hij gaf mij weinig hoop over  haar levenskansen. 'Wacht nog even en je kunt twee lijken mee terug naar  Gellicum nemen,' zei hij nog. Leentje lag lang in kritieke toestand, maar herstelde wonderbaarlijk genoeg en  keerde na enkele weken weer huiswaarts. Ze kreeg na de oorlog nog wel twee kinderen,  maar is de rest van haar leven invalide gebleven."
Haar vierde kind Corrie is naar haar overleden oom vernoemd: Corry Everdina.


Bron: De Teisterbander 10  en 24 feb. 1945


Na  de oorlog werd de familie De Bruin door het toenmalige Ministerie van  Wederopbouw en Volkshuisvesting schadeloos gesteld middels een financiële  vergoeding.

Bron familiefoto's: Paul van Mook en Corrie  Bronk
Terug naar de inhoud